Ter nagedachtenis aan Ilene.
Deze tekst is geschreven door Michael, Ilenes broer, ter aanvulling op mijn artikel “Golven van verdriet” voor Weven nummer 3 / 2024 over het weven van dit bijzonder weefsel.
“Op 2 januari 2021, midden in de ‘Corona tijd’, overleed mijn zus Ilene aan de gevolgen van een ongeneeslijke ziekte. Zij was net daarvoor jarig geweest en heeft slechts 53 jaar mogen worden. Ilene was alleenstaand moeder van 4 (deels minderjarige) nog jonge kinderen. Er viel, naast een groot verdriet, ook een groot gat in de levens van haar gezin en diegenen die dichtbij haar stonden.
De periode erna was een zeer turbulente en moeilijke tijd. Enerzijds om het gezin emotioneel op te vangen en anderzijds de praktische zaken rondom de vier kinderen die alleen achterbleven enigszins goed te organiseren. Vandaar dat het ook bijna een jaar geduurd heeft om spullen van haar een goede plek te geven. Een van die ‘spullen’ betrof een weefgetouw, aangezien mijn zus al jaren een fanatiek weefster was. Wanneer zij de tijd had maakte zij mooie dingen op het weefgetouw, dat prominent in haar woonkamer stond.
Met hulp van mensen die er verstand van hadden, voor mij was dit écht abracadabra, heb ik haar weeftoestel op Marktplaats kunnen zetten. Zo ben ik in contact gekomen met Dana Poole. We troffen elkaar op 20 december 2021 of all places op een parkeerplaats van een bedrijventerrein in Soest. Dana kwam vanuit Amsterdam, ik vanuit Venray. Daar heb ik haar het weeftoestel overhandigd, van de ene auto in de andere, en haar met wat emotie het verhaal verteld van ‘de achtergrond en herkomst’ van het weefgetouw. Ik voelde dat dat ook iets met Dana deed. Zij vertelde mij dat ze les gaf in weven en dat ze ook een instructieruimte had. Dat gaf mij het gevoel dat dit weeftoestel daarmee bij de juiste persoon belandde. Bij iemand die het ook op waarde kon schatten en er liefde voor zou hebben, zoals mijn zus dat ook had.
Enkele weken later, in januari 2022, nam Dana weer contact met mij op (in de tussentijd had ze mij ook erg geholpen met de verkoop van een 2e weefgetouw aan een dame uit Antwerpen). Zij stelde mij voor om ‘iets te weven’ voor de 4 kinderen van mijn zus. Iets te maken dat een tastbare herinnering zou zijn. Dat vond ik een zeer warme geste en er sprak veel menslievendheid uit. Ik deelde daarom ook wat meer persoonlijke informatie over mijn zus met Dana. Dit zou haar helpen om iets moois en passends te maken.
Twee jaren gingen voorbij. Op 4 januari 2024 nam Dana opnieuw contact met mij op….. Ze was geslaagd in haar missie, ondanks voor haar persoonlijke tegenslag. Ik was aangenaam verrast en ook een beetje aangedaan. De wereld kan ook een hele fijne plek zijn met mooie en waardevolle mensen. Dana stuurde mij foto’s van wat ze gemaakt had op het weeftoestel van mijn zus. Een heel mooi stukje vakwerk in de kleuren (m.n. turquoise) die mijn zus Ilene zo typeerde en mooi vond. Ze had het afgerond op 2 januari 2024 vertelde ze mij. In mij viel een stilte. Ik vertelde haar dat dat exact op de dag nauwkeurig 3 jaar na haar overlijden was….. We waren er daarna beide een beetje stil van.
Nu zo’n vier maanden later (begin mei 2024) heeft Dana haar weefsel, op ons verzoek, in 4 gelijke delen (voor ieder kind een) verdeeld. We willen dit graag aan het einde van dit jaar aan de 4 kinderen geven ter tastbare aandenken aan hun dierbare moeder, mijn zus en dochter van ‘Kleine Oma’.
Een bijzonder verhaal voor mij en mijn familie.
We zijn Dana Poole heel erg dankbaar voor haar blijk van warmte en naastenliefde via haar weefsels. Voorwaar een heel bijzonder ‘klein’ verhaal met zeer grote liefdevolle uitstraling.“